طراحی شهری با هدف ارتقای حیات شبانه در محورهای مجهز محلی با رویکرد منظر حسی (مطالعه موردی: محور تاریخی علیقلی آقا در اصفهان)

مناظر حسی شامل صداها، بوها، مزه ها، حس لامسه و حس زمان اطلاعاتی هستند که با وجود نقش با اهمیت خود در کیفیت فضای شهری، معمولاً نادیده گرفته می شوند. از طرفی حیات شبانه که از نمودهای پویشی حس زمان در فضاهای شهری است باعث افزایش کیفیت محیط شهری و همچنین مناظر حسی قابل برداشت فضا می گردد. یکی از راه های ایجاد و تقویت حیات شبانه در فضاهای شهری، غنابخشی حسی به محیط و به کارگیری تمامی حواس استفاده کنندگان با هدف ایجاد جذابیت، فعالیت و حضورپذیری همه اقشار اجتماعی، سنی، جنسی و افراد کم توان از نظر ادراک و حواس مانند افراد نابینا، ناشنوا و معلول، می باشد. مطالعه و تحلیل مناظر حسی شامل منظر عینی، منظر صوتی، منظر بویایی، منظر چشایی، منظر بساوایی و حس زمان و ارائه معیارهای ارتقای حیات شبانه و منظر حسی برای طراحی مکان هایی چندحسی، اجتماع پذیر و سرشار از سرزندگی و تعاملات اجتماعی برای شهروندان و به طور خاص در محور تاریخی علیقلی آقا در اصفهان هدف این پژوهش می باشد.